Zało­ży­cie­lem pol­skiej filii FICAG jest Szy­mon Szczyr­ba (dziś zna­ny jako Pro­fes­sor Coxin­ha), czło­wiek uzna­wa­ny za jed­ne­go z pio­nie­rów capo­eira w naszym kra­ju. Choć pocho­dzi z Cho­rzo­wa i tam też sta­wiał swo­je pierw­sze kro­ki jesz­cze w 1997 roku, w 2001 doj­rzał do decy­zji o zało­że­niu wła­snej sek­cji z dale­ka od domu. 2 czerw­ca popro­wa­dził pierw­szy tre­ning (w sali przy uli­cy Nowy Świat) nowej war­szaw­skiej gru­py i wła­śnie ten dzień uzna­je­my za datę naszych uro­dzin. Jesz­cze wte­dy nazy­wa­li­śmy się po pro­stu Artes das Gera­is, a przy­wód­ca­mi naszej gru­py na całym świe­cie byli Mestres Museu oraz Nem. W waka­cje 2004 roku pod­ję­li­śmy decy­zję o przej­ściu pod skrzy­dła tego pierw­sze­go i od tej pory nazy­wa­my się Fun­da­ção Inter­na­cio­nal Capo­eira Artes das Gera­is.

Zało­że­nie gru­py w sto­li­cy oka­za­ło się strza­łem w dzie­siąt­kę. Szyb­ko nabra­li­śmy wia­tru w żagle. Poja­wi­li się nowi ludzie i koniecz­ność zało­że­nia kolej­nej sek­cji. Wkrót­ce, na dowód swo­jej nie­za­leż­no­ści, gru­pa war­szaw­ska zor­ga­ni­zo­wa­ła pierw­sze warsz­ta­ty oraz bati­za­do, czy­li cere­mo­nię przy­zna­nia pierw­szych stop­ni nowym człon­kom. Od tego momen­tu mniej wię­cej co roku mamy przy­jem­ność gościć na kolej­nych impre­zach Bra­zy­lij­czy­ków z Belo Hori­zon­te i innych miast Kra­ju Kawy, a tak­że człon­ków naszej gru­py z całej Euro­py. Moż­li­wość regu­lar­nej orga­ni­za­cji tak duże­go przed­się­wzię­cia dowo­dzi jak spraw­nie dzia­ła i jak pręż­nie roz­wi­ja się pol­ska filia FICAG.

Przez lata pro­wa­dzi­li­śmy zaję­cia oraz orga­ni­zo­wa­li­śmy poka­zy w dzie­siąt­kach miejsc na tere­nie Pol­ski i całe­go Mazow­sza. Nasze tre­nin­gi odby­wa­ły się m.in. w Prusz­ko­wie, w Soko­ło­wie Pod­la­skim, w Kon­stan­ci­nie, w Bia­łym­sto­ku oraz w wie­lu dziel­ni­cach War­sza­wy. Oprócz bati­za­do stwo­rzy­li­śmy inne gru­po­we tra­dy­cje, któ­re cały czas kul­ty­wu­je­my, jak choć­by świą­tecz­na roda de vin­ho pod koniec roku. Sta­ra­my się regu­lar­nie spo­ty­kać całą gru­pą, aby mimo roz­wo­ju naszej orga­ni­za­cji nie tra­cić ze sobą zwy­kłe­go ludz­kie­go kon­tak­tu. Oprócz corocz­nych warsz­ta­tów orga­ni­zo­wa­li­śmy rów­nież obo­zy spor­to­we. Regu­lar­nie odwie­dza­my inne gru­py i sek­cje FICAG w sąsied­nich kra­jach przy oka­zji wspól­nych wyjaz­dów na warsz­ta­ty czy też wycie­czek. Czę­sto zaglą­da­my rów­nież do Belo Hori­zon­te w Bra­zy­lii, bio­rąc udział w mię­dzy­na­ro­do­wych zgru­po­wa­niach i zawo­dach gru­py FICAG.

Naj­waż­niej­si są jed­nak ludzie, któ­rzy two­rzą FICAG Pol­ska. Od zało­że­nia gru­py przez nasze sek­cje prze­wi­nę­ły się ich set­ki, ale wie­lu z nich pozo­sta­ło z nami i nie zamie­rza nigdzie się ruszać. Mestre Museu doce­nił ich wkład, co roku awan­su­jąc któ­re­goś z nich na wyż­szy sto­pień wta­jem­ni­cze­nia i odpo­wie­dzial­no­ści. Obec­ny skład kadry instruk­tor­skiej FICAG wykry­sta­li­zo­wał się w 2014 roku. Choć Coxin­ha wyje­chał z kra­ju rok wcze­śniej, cały czas czu­wa nad naszym roz­wo­jem i śle­dzi losy gru­py.

Aktu­al­nie na jej cze­le sto­ją pro­fe­so­ro­wie Sino i Padre, czy­li dwóch naj­star­szych uczniów nasze­go zało­ży­cie­la. Są z nami wła­ści­wie od same­go począt­ku. Pierw­szy z nich w 2011 roku zało­żył sek­cję dla dzie­ci w pod­war­szaw­skich Mar­kach. Padre od 2013 pro­wa­dzi zaję­cia przy ul. Miłej 26 (sek­cja War­sza­wa Wola), w czym wydat­nie poma­ga mu Fre­ira.

Następ­ny w hie­rar­chii jest Bam­bu, któ­ry dołą­czył do kadry w 2008. Jego ulu­bio­nym aspek­tem capo­eira jest muzy­ka, więc od dłuż­sze­go cza­su zaj­mu­je się sze­ro­ko poję­tą edu­ka­cją muzycz­ną w naszej gru­pie i udzie­la się orga­ni­za­cyj­nie. Pro­wa­dził zaję­cia w wie­lu miej­scach, ale jego naj­więk­szym dzie­łem jest gru­pa ćwi­czą­ca na war­szaw­skim Gro­cho­wie od wrze­śnia 2010. Kolej­ny­mi człon­ka­mi kadry są rów­nież Ando­rin­ha oraz Esqu­eci­do. Oby­dwo­je dołą­czy­li do niej w 2012 roku. Ando­rin­ha już od lat spe­cja­li­zu­je się w pro­wa­dze­niu tre­nin­gów dla dzie­ci - w 2010 roku otwo­rzy­ła spe­cjal­ną sek­cję dla naj­młod­szych w sali przy uli­cy Świę­to­jer­skiej. 3 lata póź­niej prze­nio­sła się razem z gru­pą wol­ską na uli­cę Miłą 26, gdzie tre­nu­je do dziś. Esqu­eci­do to doświad­czo­ny capo­eiri­sta, któ­ry pra­cu­je jako tre­ner per­so­nal­ny, a zatem czę­sto wspie­ra nas swo­ją wie­dzą na temat wła­ści­we­go wyko­ny­wa­nia ćwi­czeń i ana­to­mii ludz­kie­go cia­ła. W 2011 roku instruk­to­rzy Esqu­eci­do oraz Care­ca (kolej­ny gru­po­wy spe­cja­li­sta od instru­men­tów) zało­ży­li swo­ją sek­cję na war­szaw­skim Moko­to­wie w sali przy uli­cy Róża­nej 22/24. W 2017 prze­nie­śli ją na Ron­do Daszyń­skie­go, gdzie ćwi­czą do dziś.

W 2012 do kadry dołą­czy­ła rów­nież Guer­re­ira. W tym samym roku prze­ję­ła też sek­cję mary­monc­ką, któ­rą od wrze­śnia 2010 roku pro­wa­dził nie­ak­tyw­ny już Faisca. W tre­nin­gach bar­dzo poma­ga jej naj­młod­sza sta­żem człon­ki­ni naszej kadry, czy­li Pul­gu­in­ha. 3 lata póź­niej sek­cja zmie­ni­ła sie­dzi­bę i dziś ćwi­czy już jako FICAG Sta­re Bie­la­ny. Oby­dwie instruk­tor­ki są bar­dzo aktyw­ne na polu orga­ni­za­cyj­nym, a ich nie­oce­nio­ny wkład pozwo­lił nam zre­ali­zo­wać naj­więk­sze impre­zy w naszej histo­rii, jak choć­by Festi­wal Veja Bra­sil 2016 na 15-lecie gru­py.

W gro­nie instruk­to­rów znaj­du­je się rów­nież Coco, doświad­czo­ny capo­eiri­sta, któ­ry uzy­skał sto­pień upraw­nia­ją­cy do pro­wa­dze­nia zajęć jesz­cze w 2007 roku. Coco jest eks­per­tem od peda­go­gi­ki spe­cjal­nej. Od 2013 pro­wa­dzi sek­cję dla dzie­ci i mło­dzie­ży z zespo­łem Downa przy uli­cy Czar­nec­kie­go 51 na war­szaw­skim Żoli­bo­rzu. Staw­kę dopeł­nia naj­młod­szy czło­nek kadry, czy­li Cebo­la, któ­ry dołą­czył do niej w 2014 roku. Miesz­ka na war­szaw­skim Ursy­no­wie, któ­ry od zawsze był zwią­za­ny z histo­rią naszej gru­py, ponie­waż dzia­ła­ło tam kil­ka naszych sek­cji. W 2016 Cebo­la wziął spra­wy w swo­je ręce i FICAG znów powró­cił w jego oko­li­ce.