Historia FICAG
Do Europy, a w końcu również i do Polski, capoeira dotarła pod koniec lat 90. W 1993 Mestre Nem przeprowadził się do Niemiec i rozpoczął tam aktywną pracę na rzecz promowania brazylijskiej sztuki walki. W 1998 roku zaproszono go na warsztaty do Polski uznawane przez wielu za narodziny polskiej capoeira. W 2003 roku doszło do konfliktu oraz podziału między Mestres Museu i Nem. Po pewnym czasie zdecydowaliśmy się kontynuować naszą pracę pod skrzydłami tego pierwszego i zmieniliśmy nazwę na Fundação Internacional Capoeira Artes Das Gerais.
Dziś bandera FICAG powiewa w ponad 40 miastach na terenie Minas Gerais, w większości brazylijskich stanów oraz na czterech różnych kontynentach. Nasza grupa doczekała się sekcji w takich krajach jak USA, Meksyk czy Angola. W Europie capoeira w stylu FICAG trenuje się nie tylko w Polsce, ale również w Hiszpanii, na Białorusi, w Rosji oraz na Litwie. Choć grupa ma już 4 posiadaczy tytułu mistrzowskiego, naszym niekwestionowanym liderem wciąż pozostaje nieoceniony Mestre Museu. Właściwie nieustannie podróżuje on po całym świecie, aby obserwować postępy swoich podopiecznych i motywować nowych ćwiczących. Robi również wszystko, aby zachęcić członków grupy do integracji i wspierania się nawzajem. Regularnie organizuje ogólnoświatowe warsztaty o nazwie Mundial. Dla nas to świetna okazja, aby powymieniać się doświadczeniami z capoeiristas z innych krajów oraz zmierzyć się z nimi podczas zawodów (Campeonato).
Historia FICAG Polska
Założycielem polskiej filii FICAG jest Szymon Szczyrba (dziś znany jako Professor Coxinha), człowiek uznawany za jednego z pionierów capoeira w naszym kraju. Choć pochodzi z Chorzowa i tam też stawiał swoje pierwsze kroki jeszcze w 1997 roku, w 2001 dojrzał do decyzji o założeniu własnej sekcji z daleka od domu. 2 czerwca poprowadził pierwszy trening (w sali przy ulicy Nowy Świat) nowej warszawskiej grupy i właśnie ten dzień uznajemy za datę naszych urodzin. Jeszcze wtedy nazywaliśmy się po prostu Artes das Gerais, a przywódcami naszej grupy na całym świecie byli Mestres Museu oraz Nem. W wakacje 2004 roku podjęliśmy decyzję o przejściu pod skrzydła tego pierwszego i od tej pory nazywamy się Fundação Internacional Capoeira Artes das Gerais.
Założenie grupy w stolicy okazało się strzałem w dziesiątkę. Szybko nabraliśmy wiatru w żagle. Pojawili się nowi ludzie i konieczność założenia kolejnej sekcji. Wkrótce, na dowód swojej niezależności, grupa warszawska zorganizowała pierwsze warsztaty oraz batizado, czyli ceremonię przyznania pierwszych stopni nowym członkom. Od tego momentu mniej więcej co roku mamy przyjemność gościć na kolejnych imprezach Brazylijczyków z Belo Horizonte i innych miast Kraju Kawy, a także członków naszej grupy z całej Europy. Możliwość regularnej organizacji tak dużego przedsięwzięcia dowodzi jak sprawnie działa i jak prężnie rozwija się polska filia FICAG.
Przez lata prowadziliśmy zajęcia oraz organizowaliśmy pokazy w dziesiątkach miejsc na terenie Polski i całego Mazowsza. Nasze treningi odbywały się m.in. w Pruszkowie, w Sokołowie Podlaskim, w Konstancinie, w Białymstoku oraz w wielu dzielnicach Warszawy. Oprócz batizado stworzyliśmy inne grupowe tradycje, które cały czas kultywujemy, jak choćby świąteczna roda de vinho pod koniec roku. Staramy się regularnie spotykać całą grupą, aby mimo rozwoju naszej organizacji nie tracić ze sobą zwykłego ludzkiego kontaktu. Oprócz corocznych warsztatów organizowaliśmy również obozy sportowe. Regularnie odwiedzamy inne grupy i sekcje FICAG w sąsiednich krajach przy okazji wspólnych wyjazdów na warsztaty czy też wycieczek. Często zaglądamy również do Belo Horizonte w Brazylii, biorąc udział w międzynarodowych zgrupowaniach i zawodach grupy FICAG.
Najważniejsi są jednak ludzie, którzy tworzą FICAG Polska. Od założenia grupy przez nasze sekcje przewinęły się ich setki, ale wielu z nich pozostało z nami i nie zamierza nigdzie się ruszać. Mestre Museu docenił ich wkład, co roku awansując któregoś z nich na wyższy stopień wtajemniczenia i odpowiedzialności. Obecny skład kadry instruktorskiej FICAG wykrystalizował się w 2014 roku. Choć Coxinha wyjechał z kraju rok wcześniej, cały czas czuwa nad naszym rozwojem i śledzi losy grupy.
Aktualnie na jej czele stoją profesorowie Sino i Padre, czyli dwóch najstarszych uczniów naszego założyciela. Są z nami właściwie od samego początku. Pierwszy z nich w 2011 roku założył sekcję dla dzieci w podwarszawskich Markach. Padre od 2013 prowadzi zajęcia przy ul. Miłej 26 (sekcja Warszawa Wola), w czym wydatnie pomaga mu Freira.
Następny w hierarchii jest Bambu, który dołączył do kadry w 2008. Jego ulubionym aspektem capoeira jest muzyka, więc od dłuższego czasu zajmuje się szeroko pojętą edukacją muzyczną w naszej grupie i udziela się organizacyjnie. Prowadził zajęcia w wielu miejscach, ale jego największym dziełem jest grupa ćwicząca na warszawskim Grochowie od września 2010. Kolejnymi członkami kadry są również Andorinha oraz Esquecido. Obydwoje dołączyli do niej w 2012 roku. Andorinha już od lat specjalizuje się w prowadzeniu treningów dla dzieci - w 2010 roku otworzyła specjalną sekcję dla najmłodszych w sali przy ulicy Świętojerskiej. 3 lata później przeniosła się razem z grupą wolską na ulicę Miłą 26, gdzie trenuje do dziś. Esquecido to doświadczony capoeirista, który pracuje jako trener personalny, a zatem często wspiera nas swoją wiedzą na temat właściwego wykonywania ćwiczeń i anatomii ludzkiego ciała. W 2011 roku instruktorzy Esquecido oraz Careca (kolejny grupowy specjalista od instrumentów) założyli swoją sekcję na warszawskim Mokotowie w sali przy ulicy Różanej 22/24. W 2017 przenieśli ją na Rondo Daszyńskiego, gdzie ćwiczą do dziś.
W 2012 do kadry dołączyła również Guerreira. W tym samym roku przejęła też sekcję marymoncką, którą od września 2010 roku prowadził nieaktywny już Faisca. W treningach bardzo pomaga jej najmłodsza stażem członkini naszej kadry, czyli Pulguinha. 3 lata później sekcja zmieniła siedzibę i dziś ćwiczy już jako FICAG Stare Bielany. Obydwie instruktorki są bardzo aktywne na polu organizacyjnym, a ich nieoceniony wkład pozwolił nam zrealizować największe imprezy w naszej historii, jak choćby Festiwal Veja Brasil 2016 na 15-lecie grupy.
W gronie instruktorów znajduje się również Coco, doświadczony capoeirista, który uzyskał stopień uprawniający do prowadzenia zajęć jeszcze w 2007 roku. Coco jest ekspertem od pedagogiki specjalnej. Od 2013 prowadzi sekcję dla dzieci i młodzieży z zespołem Downa przy ulicy Czarneckiego 51 na warszawskim Żoliborzu. Stawkę dopełnia najmłodszy członek kadry, czyli Cebola, który dołączył do niej w 2014 roku. Mieszka na warszawskim Ursynowie, który od zawsze był związany z historią naszej grupy, ponieważ działało tam kilka naszych sekcji. W 2016 Cebola wziął sprawy w swoje ręce i FICAG znów powrócił w jego okolice.
Mestres

Mestre Museu
Naukę capoeira na ulicy rozpoczął już w 1978, trenując na lokalnym stadionie i na trawnikach przy Hospital de Baleia w dzielnicy Paraiso w Belo Horizonte. Rok później poznał niejakiego Ichuco, który dziś jest powszechnie znany jako Mestre Reinaldo. Znaczenie tej persony na jego drodze wielokrotnie podkreślał w napisanych przez siebie piosenkach. Mestre Reinaldo stanął później na czele znanej w Belo Horizonte grupy Morro de Santana, w której Museu ćwiczył wraz z wieloma innymi capoeiristas z Belo Horizonte aż do 1992 roku. Wtedy właśnie gdy M. Reinaldo wraz z młodszymi uczniami postanowił przejść do innej grupy, a jego najstarsi alunos (wśród nich Contra-Mestre Museu) założyli organizację pod nazwą Artes das Gerais.
Kolejnym ważnym momentem był rok 1995, kiedy w obliczu wielu zasług przyznano mu tytuł mestre, czyli najwyższy możliwy stopień w gradacji. To wydarzenie zmotywowało go jedynie do dalszej pracy, czyli organizacji różnych warsztatów i batizados, a także podróży po całym świecie. W 2003 roku Mestre Museu przemianował swoją grupę na „Fundação Internacional Capoeira Artes das Gerais” i tak pozostało aż do dziś.
Aktualnie Mestre Museu rezyduje w dzielnicy Paraiso w Belo Horizonte, skąd zawiaduje grupą na całym świecie. W międzyczasie prowadzi regularne treningi i organizuje ważne wydarzenia grupowe, m.in. imprezy z cyklu Mundial de Capoeira.

Mestre Zé com Fome
W wieku 18 lat musiał wyjechać do Belo Horizonte z powodów finansowych, gdzie za namową swojego poprzedniego nauczyciela dołączył do grupy Mestre Museu. Po latach wyczerpujących treningów, na które musiał dojeżdżać godzinami, uhonorowano go w końcu stopniem Professor (sznur fioletowy). Zé uznał to za impuls do wyjazdu za granicę i dalszej pracy na rzecz grupy na całym świecie. Osiadł więc we Framingham (Massachusetts), gdzie prowadził swoją sekcję aż do momentu uzyskania stopnia mestre w 2010 roku. Wtedy postanowił przenieść swoją działalność do Miami na Florydzie, gdzie rezyduje po dziś dzień. Oprócz działalności na rzecz promowania capoeira ćwiczy również BJJ oraz MMA i w obydwu odnosi sukcesy.

Mestre Curió

Mestre Salario
Kadra

Professor Sino
Stopień: roxa (fioletowy)
W październiku 2005 założył sekcję dziecięcą, przy której pomagała mu Monitora Tesoura. W marcu 2006 postanowił rozpocząć prowadzenie zajęć w Pułtusku. Podczas VI Batizado e troca de cordas w czerwcu 2007 Mestre Museu przyznał Sino stopień instrutor w uznaniu za jego pracę na rzecz grupy. W 2010 Sino ponownie wyjechał do Brazylii, by tam dalej rozwijać swoje umiejętności oraz uczestniczyć w kolejnych warsztatach prowadzonych przez licznych mestres. Całe wydarzenie nosiło nazwę Mundial de Capoeira, a jego program uwzględniał również ceremonię nadania nowych stopni na najwyższych szczeblach. Podczas niej Sino otrzymał od Mestre Museu corda azul-verde.
W 2012 polska filia FICAG zorganizowała batizado wspólnie z Instrutorem Moreno, przy okazji którego Instrutor Sino otrzymał 4 stopień instruktorski – verde-roxa. Od 2010 posiada również uprawnienia instruktora samoobrony nadane mu przez Polską Akademię Sportu.
W 2018 roku wyjechał po raz kolejny do Brazylii, gdzie uczestniczył w międzynarodowym kongresie capoeira w Belo Horizonte, na którym uczęszczał na zajęcia takich osobistości jak Mestre Itapoan, Mestre Boca Rica, Mestre Deputado, Grao Mestre Dunga, Mestre Museu oraz wielu innych. Podczas tego wydarzenia Mestre Museu, czyli założyciel grupy FICAG, nadał mu stopień profesorski - corda roxa.
Sino ciągle rozwija swoje umiejętności uczestnicząc w szeregu warsztatów i zgrupowań na terenie Polski i Europy.

Professor Padre
Stopień: roxa (fioletowy)
Marcin Rubak (znany jako Padre) zaczął ćwiczyć 1 czerwca 2001 roku w Warszawie, czyli na pierwszym treningu mazowieckiej sekcji Artes das Gerais. Capoeirową inicjację przeszedł już we wrześniu 2001 podczas batizado w Chorzowie. Przez kolejne lata wytrwale ćwiczył na treningach i awansował na kolejne stopnie.
Przełomowym momentem był dla niego wyjazd do Belo Horizonte w Brazylii w 2005 roku. Tam jego praca została doceniona przez Mestre Museu, który przyznał mu stopień monitor (corda laranja-azul). W 2007 na kolejnym batizado w Warszawie dostał swój pierwszy, a rok później drugi stopień instruktorski. Wydarzenie to tylko zmotywowało go do dalszej pracy na treningach. W lipcu 2008 po raz kolejny wyjechał do Brazylii, a w późniejszych latach uczestniczył w wielu wspaniałych imprezach, warsztatach i obozach organizowanych przez naszą grupę. W czerwcu 2019 roku Mestre uchonorował go stopniem Professor.
Jako instruktor zaczął prowadzić swoje treningi w Szkole tańca „Riviera”. Oprócz tego nieustannie pracuje na rzecz rozwoju innych sekcji i popularyzacji capoeira w Polsce. W 2012 roku wybrał się na na Batizado e Troca de Cordas zorganizowane w Wilnie, gdzie Mestre Museu przyznał mu ostatni stopień instruktorski (sznur fioletowo-zielony). W sierpniu 2013 rozpoczął prowadzenie sekcji przy ulicy Miłej. Od roku 2009 Padre jest również posiadaczem uprawnień instruktora samoobrony nadanych mu przez Polską Akademię Sportu.

Instrutor Bambu
Stopień: roxa-verde (fioletowo-zielony)
Od zawsze bierze czynny udział w życiu grupy, w pełni angażując się w jej działalność przede wszystkim pod względem organizacyjnym. Wciąż ćwiczy pełną parą i często podróżuje, reprezentując rodzimą filię FICAG za granicą. Jego zaangażowanie zaowocowało kolejnymi awansami - w 2014 roku otrzymał stopień verde-azul (instruktor 2. stopnia), by 2 lata później wymienić go na sznur zielony.

Instrutora Andorinha
Stopień: verde (zielony)
Swoją przygodę z capoeira rozpoczęła we wrześniu 2003, a w grupie FICAG ćwiczy od 2004 roku. W grudniu 2004 roku otrzymała swój pierwszy stopień oraz apelido. Od tego czasu uczestniczyła w wielu warsztatach w Polsce i za granicą. Stale się rozwija, regularnie odwiedza siedzibę grupy w Belo Horizonte. Dobra znajomość języka portugalskiego pomaga jej w pogłębianiu swojej wiedzy o capoeira i kulturze brazylijskiej.
Bierze czynny udział w organizacji warsztatów oraz imprez Troca de cordas organizowanych przez FICAG Polska. Co roku na Dzień Kobiet współorganizuje Encontro feminino, czyli treningi dla dziewczyn i prowadzone przez dziewczyny. Jej działalność w grupie została kilkakrotnie nagrodzona. W 2009 roku przyznano jej tytuł Capoeristki Roku. W 2010 po raz pierwszy pojechała do Brazylii, a podczas swojego drugiego pobytu w 2012 roku w Belo Horizonte otrzymała stopień monitor. Kolejnym ważnym dla niej momentem był 2014 rok, gdy otrzymała pierwszy stopień instruktorski. W 2018 roku w Brazylii awansowano ją na trzeci stopień instruktorski czyli corda verde.
Ania posiada uprawnienia uprawnienia instruktora samoobrony przyznane jej przez Polską Akademię Sportu.

Instrutor Esquecido
Stopień: verde (zielony)
Od października 2011 za zgodą Professora Coxinha Esquecido oraz Careca wspólnie prowadzą sekcję FICAG na Mokotowie (która w 2017 przeniosła się na Rondo Daszyńskiego). W 2012 udało mu się wyjechać do Brazylii, gdzie przez prawie miesiąc mógł trenować codziennie pod okiem Mestre Museu i najwyższych stopniem członków brazylijskiej kadry FICAG. Tam też otrzymał swój niebiesko-pomarańczowy cordão oznaczający stopień monitor i dołączył do kadry. W 2014 roku ponownie odwiedził Brazylię, by trenować z Mestre Museu. Od maja 2016 roku może się pochwalić sznurem niebiesko-zielonym oznaczającym rangę instruktora 2 stopnia.
Jerzy posiada tytuł trenera personalnego przyznany przez Akademię Wychowania Fizycznego im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

Instrutor Careca
Stopień: azul-verde (niebiesko-zielony)
Careca kilkukrotnie uczestniczył również w warsztatach organizowanych przez sekcje FICAG na Białorusi, na Litwie, w Rosji oraz w Hiszpanii. Dwukrotnie odwiedził też siedzibę grupy FICAG w Belo Horizonte w Brazylii i wziął udział w dwóch wydarzeniach Mundial de Capoeira (w 2012 i 2016 roku),
Od 27 października 2011 roku prowadzi wspólnie z Esquecido sekcję w Śródmieściu (do stycznia 2017 roku grupa działała na Mokotowie). Obecnie posiada sznur niebiesko-zielony (instruktor 2. stopnia), który otrzymał podczas Troca de Cordas w 2017 roku w Warszawie.

Instrutor Cebola
Stopień: azul-verde (niebiesko-zielony)
W grudniu 2010 roku przy okazji roda de vinho dostał nagrodę Capoeiristy Roku. Dwa lata później pojechał do Brazylii, gdzie wziął udział w Mundial de Capoeira FICAG. Stopień aluno graduado otrzymał w czerwcu 2014 na imprezie Batizado e Troca de Cordas i w ten sposób stał się najmłodszym członkiem polskiej kadry FICAG. W maju 2016 przyznano corda azul, czyli pierwszy stopień instruktorski. W czerwcu 2018 otrzymał kolejny stopień - corda azul-verde.
Ponadto posiada uprawnienia instruktora samoobrony Polskiej Akademii Sportu. Pracował również jako instruktor akrobatki w parku trampolin Hangar 646.
Od 2016 roku prowadzi sekcję na warszawskim Ursynowie.

Instrutora Freira
Stopień: azul-verde (niebiesko-zielony)
Freira (Ewelina Rubak) zaczęła trenować w październiku 2008 roku w Szkole Tańca Riviera w grupie, którą prowadzili Instrutor Padre i Professor Coxinha. Wkrótce postanowiła jednak uczęszczać na zajęcia innych sekcji FICAG i właśnie wtedy jej przygoda z capoeira rozpoczęła się na dobre.
Podczas Batizado w 2010 roku otrzymała pierwszy stopień oraz apelido i oficjalnie została przyjęta w szeregi grupy. Ze względu na uczestnictwo w zajęciach różnych sekcji i wysiłki włożone w treningi dwukrotnie przyznano jej tytuł Capoeiristki Roku (kolejno w 2011 i 2012 roku).
W 2014 roku podczas Troca de Cordas otrzymała sznur laranja-azul i dołączyła do polskiej kadry FICAG. Dwa lata później Mestre Museu przyznał jej stopień azul (czyli niebieski) oznaczający rangę instruktora pierwszego stopnia.
Poza treningami capoeira wielką przyjemność sprawia jej samba brazylijska. Ewelina posiada także uprawnienia instruktora kulturystyki. Na co dzień wraz z Instrutorem Padre prowadzi treningi przy ul. Miłej.

Instrutor Coco
Stopień: azul-verde (niebiesko-zielony)
Rok później, dzięki wsparciu ze strony dyrekcji, rodziców i Stowarzyszenia „Bardziej kochani” mógł utworzyć grupę dla młodzieży z zespołem Downa przy Zespole Szkół Specjalnych nr 100 w Warszawie. W 2014 uczestniczył wraz ze swoimi podopiecznymi w ich pierwszym Batizado i tym samym stworzył jedyną na świecie sekcję capoeira dla osób z zespołem Downa. W roku 2015 Marcin otrzymał stopień instrutor (sznur niebieski), a jego grupa przyjęła nazwę Happy Capoeira FICAG.

Instrutora Guerreira
Stopień: azul-verde (niebiesko-zielony)
W 2012 roku Marta po raz kolejny uczestniczyła w imprezie Mundial de Capoeira i 20-leciu grupy FICAG w Brazylii. Przy okazji tego wydarzenia otrzymała stopień pomarańczowo-niebieski oznaczający rangę monitor i w ten sposób oficjalnie wstąpiła w szeregi kadry FICAG Polska. W 2013 roku Graduado Faisca przekazał jej opiekę nad sekcją FICAG Marymont. Dzisiaj prowadzi ją razem z Aluną Graduadą Pulginhą. Podczas Troca de Cordas 2014 roku została uhonorowana corda azul, czyli pierwszym stopniem instruktorskim. W 2016 podjęła decyzję o przeniesieniu swojej sekcji na Stare Bielany, gdzie działa do dziś. Od lipca 2016 roku Marta posiada również tytuł trenera personalnego.

Instrutora Pulguinha
Stopień: azul (niebieski)
5 tygodni po urodzeniu synka Jasia wróciła do intensywnych treningów i podczas Batizado e Troca de Cordas została członkiem kadry otrzymując kolejny stopień (corda laranja-azul).
Od września 2014 roku prowadzi zajęcia w sekcji Stare Bielany. W marcu 2015 roku wraz z Beija-Flor, Guerreirą, Andorinhą i Freirą zorganizowała drugą edycję warsztatów dla kobiet – Enconto Feminino 2015. W lutym 2016 roku po raz trzeci została mamą - tym razem Szymona. Już w maju bardzo aktywnie uczestniczyła w realizacji i organizacji największej imprezy w historii FICAG Polska - Festiwal Veja Brasil 2016 na 15-lecie założenia grupy. Obecnie posiada sznur niebieski (instruktor 1. stopnia), który otrzymała podczas Troca de Cordas w maju 2017 roku.
Gradacja
Stopnie dla dzieci (2-7 lat)

Сrua ponta marrom
Aluno iniciante de 1° nível
(uczeń 1. stopnia)

Crua ponta roxa
Aluno iniciante de 2° nível
(uczeń 2. stopnia)

Crua ponta verde
Aluno iniciante de 3° nível
(uczeń 3. stopnia)

Crua ponta azul
Aluno iniciante de 4° nível
(uczeń 4. stopnia)

Crua ponta laranja
Aluno iniciante de 5° nível
(uczeń 5. stopnia)

Crua ponta vermelha
Aluno iniciante de 6° nível
(uczeń 6. stopnia)
Stopnie dla dzieci (8-15 lat)

Сrua e marrom
Aluno iniciante de 1° nível
(uczeń 1. stopnia)

Crua e roxa
Aluno iniciante de 2° nível
(uczeń 2. stopnia)

Crua e verde
Aluno iniciante de 3° nível
(uczeń 3. stopnia)

Crua e azul
Aluno iniciante de 4° nível
(uczeń 4. stopnia)

Crua e laranja
Aluno iniciante de 5° nível
(uczeń 5. stopnia)

Crua e preta
Aluno iniciante de 6° nível
(uczeń 6. stopnia)

Crua e vermelha
Aluno iniciante de 7° nível
(uczeń 7. stopnia)
Stopnie dla dorosłych (od 16 lat)

Сrua e amarelo
Aluno iniciante de 1° nível
(uczeń 1. stopnia)

Amarelo
Aluno iniciante de 2° nível
(uczeń 2. stopnia)

Amarelo e laranja
Aluno iniciante de 3° nível
(uczeń 3. stopnia)

Laranja
Aluno iniciante de 4° nível
(uczeń 4. stopnia)

Laranja e azul
Aluno avançado (monitor)
(uczeń zaawansowany - monitor)

Azul
Instrutor de 1° nível
(instruktor 1. stopnia)

Azul e verde
Instrutor de 2° nível
(instruktor 2. stopnia)

Verde
Instrutor de 3° nível
(instruktor 3. stopnia)

Verde e roxa
Instrutor de 4° nível
(instruktor 4. stopnia)

Roxa
Professor de 1° nível
(profesor 1. stopnia)

Roxa e marrom
Professor de 2° nível
(profesor 2. stopnia)

Marrom

Marrom e Vermelha

Vermelha
Pierwszy trening za darmo. Weź ze sobą picie i luźny strój sportowy. Ćwiczymy boso lub w butach.