Sino, a wła­ści­wie Michał Dzwon­kow­ski, zaczął ćwi­czyć 29 wrze­śnia 2001 roku. Gru­pa Artes das Gera­is (dzi­siej­sze FICAG) dopie­ro zaczy­na­ła swo­ją dzia­łal­ność w sto­li­cy, jed­nak w Pol­sce i na świe­cie cie­szy­ła się już dużym uzna­niem i sza­cun­kiem. W listo­pa­dzie 2002 roku pod­czas pierw­sze­go bati­za­do w War­sza­wie zdo­był swo­je pierw­sze cor­da (bia­ło-żół­te) i w ten spo­sób stał się ofi­cjal­nie człon­kiem gru­py. Już wte­dy wyróż­niał się spo­rym zaan­ga­żo­wa­niem w spra­wy wewnętrz­ne FICAG. Przez kolej­ne lata regu­lar­nie uczęsz­czał na tre­nin­gi capo­eira pro­wa­dzo­ne przez Pro­fes­so­ra Coxin­ha i zdo­by­wał kolej­ne stop­nie. We wrze­śniu 2005 roku wyje­chał do Bra­zy­lii, aby kon­ty­nu­ować swo­ją naukę pod okiem zało­ży­cie­la gru­py - Mestre Museu. Tam otrzy­mał sto­pień moni­tor i dostał pozwo­le­nie na zało­że­nie wła­snej sekcji.

W paź­dzier­ni­ku 2005 zało­żył sek­cję dzie­cię­cą, przy któ­rej poma­ga­ła mu Moni­to­ra Teso­ura. W mar­cu 2006 posta­no­wił roz­po­cząć pro­wa­dze­nie zajęć w Puł­tu­sku. Pod­czas VI Bati­za­do e tro­ca de cor­das w czerw­cu 2007 Mestre Museu przy­znał Sino sto­pień instru­tor w uzna­niu za jego pra­cę na rzecz gru­py. W 2010 Sino ponow­nie wyje­chał do Bra­zy­lii, by tam dalej roz­wi­jać swo­je umie­jęt­no­ści oraz uczest­ni­czyć w kolej­nych warsz­ta­tach pro­wa­dzo­nych przez licz­nych mestres. Całe wyda­rze­nie nosi­ło nazwę Mun­dial de Capo­eira, a jego pro­gram uwzględ­niał rów­nież cere­mo­nię nada­nia nowych stop­ni na naj­wyż­szych szcze­blach. Pod­czas niej Sino otrzy­mał od Mestre Museu cor­da azul-ver­de.

W 2012 pol­ska filia FICAG zor­ga­ni­zo­wa­ła bati­za­do wspól­nie z Instru­to­rem More­no, przy oka­zji któ­re­go Instru­tor Sino otrzy­mał 4 sto­pień instruk­tor­ski – ver­de-roxa. Od 2010 posia­da rów­nież upraw­nie­nia instruk­to­ra samo­obro­ny nada­ne mu przez Pol­ską Aka­de­mię Sportu.

W 2018 roku wyje­chał po raz kolej­ny do Bra­zy­lii, gdzie uczest­ni­czył w mię­dzy­na­ro­do­wym kon­gre­sie capo­eira w Belo Hori­zon­te, na któ­rym uczęsz­czał na zaję­cia takich oso­bi­sto­ści jak Mestre Ita­po­an, Mestre Boca Rica, Mestre Depu­ta­do, Grao Mestre Dun­ga, Mestre Museu oraz wie­lu innych. Pod­czas tego wyda­rze­nia Mestre Museu, czy­li zało­ży­ciel gru­py FICAG, nadał mu sto­pień pro­fe­sor­ski - cor­da roxa.

Sino cią­gle roz­wi­ja swo­je umie­jęt­no­ści uczest­ni­cząc w sze­re­gu warsz­ta­tów i zgru­po­wań na tere­nie Pol­ski i Europy.

Piotr Urba­niak (Bam­bu), dołą­czył do gru­py w oko­li­cach 20 wrze­śnia 2004. Jesz­cze pod koniec tego same­go roku pod­szedł do cere­mo­nii bati­za­do, na któ­rej otrzy­mał swój pierw­szy sto­pień wraz z wspo­mnia­nym ape­li­do. Od tego cza­su uczest­ni­czył we wszyst­kich warsz­ta­tach orga­ni­zo­wa­nych przez FICAG Pol­ska, za każ­dym razem awan­su­jąc o poziom wyżej. Naj­waż­niej­szym rokiem w jego karie­rze był 2008 - uda­ło mu się wresz­cie odwie­dzić wyma­rzo­ną Bra­zy­lię przy oka­zji impre­zy Mun­dial de Capo­eira FICAG, a w paź­dzier­ni­ku został awan­so­wa­ny do ran­gi moni­tor i dołą­czył do kadry. We wrze­śniu 2010 roz­po­czął pro­wa­dze­nie tre­nin­gów na Gro­cho­wie, co póź­niej oka­za­ło się jed­ną z waż­niej­szych decy­zji w jego karie­rze. W krót­kim cza­sie uda­ło się mu zbu­do­wać licz­ną eki­pę, a już pod­czas Bati­za­do e Tro­ca de cor­das 2011 jego ucznio­wie przy­stą­pi­li do cere­mo­nii nada­nia pierw­szych stop­ni. Rok póź­niej po raz kolej­ny wybrał się do Belo Hori­zon­te w celu dal­sze­go roz­wo­ju i pogłę­bie­nia wie­dzy na temat capo­eira. Tam, Mestre Museu, w poro­zu­mie­niu z Pro­fes­so­rem Coxin­ha, przy­znał mu cor­da azul ozna­cza­ją­cą pierw­szy sto­pień instruktorski.

Od zawsze bie­rze czyn­ny udział w życiu gru­py, w peł­ni anga­żu­jąc się w jej dzia­łal­ność przede wszyst­kim pod wzglę­dem orga­ni­za­cyj­nym. Wciąż ćwi­czy peł­ną parą i czę­sto podró­żu­je, repre­zen­tu­jąc rodzi­mą filię FICAG za gra­ni­cą. Jego zaan­ga­żo­wa­nie zaowo­co­wa­ło kolej­ny­mi awan­sa­mi, aż w koń­cu w 2021 pod­czas warsz­ta­tów w War­sza­wie otrzy­mał sto­pień roxa ozna­cza­ją­cy sto­pień pro­fes­sor.

Swo­ją przy­go­dę z capo­eira roz­po­czę­ła we wrze­śniu 2003, a w gru­pie FICAG ćwi­czy od 2004 roku. W grud­niu 2004 roku otrzy­ma­ła swój pierw­szy sto­pień oraz ape­li­do. Od tego cza­su uczest­ni­czy­ła w wie­lu warsz­ta­tach w Pol­sce i za gra­ni­cą. Sta­le się roz­wi­ja, regu­lar­nie odwie­dza sie­dzi­bę gru­py w Belo Hori­zon­te. Dobra zna­jo­mość języ­ka por­tu­gal­skie­go poma­ga jej w pogłę­bia­niu swo­jej wie­dzy o capo­eira i kul­tu­rze brazylijskiej.

Bie­rze czyn­ny udział w orga­ni­za­cji warsz­ta­tów oraz imprez Tro­ca de cor­das orga­ni­zo­wa­nych przez FICAG Pol­ska. Co roku na Dzień Kobiet współ­or­ga­ni­zu­je Encon­tro femi­ni­no, czy­li tre­nin­gi dla dziew­czyn i pro­wa­dzo­ne przez dziew­czy­ny. Jej dzia­łal­ność w gru­pie zosta­ła kil­ka­krot­nie nagro­dzo­na. W 2009 roku przy­zna­no jej tytuł Capo­erist­ki Roku. W 2010 po raz pierw­szy poje­cha­ła do Bra­zy­lii, a pod­czas swo­je­go dru­gie­go poby­tu w 2012 roku w Belo Hori­zon­te otrzy­ma­ła sto­pień moni­tor. Kolej­nym waż­nym dla niej momen­tem był 2014 rok, gdy otrzy­ma­ła pierw­szy sto­pień instruk­tor­ski. W 2018 roku w Bra­zy­lii awan­so­wa­no ją na trze­ci sto­pień instruk­tor­ski czy­li cor­da ver­de.

Ania posia­da upraw­nie­nia upraw­nie­nia instruk­to­ra samo­obro­ny przy­zna­ne jej przez Pol­ską Aka­de­mię Sportu.

Care­ca kil­ku­krot­nie uczest­ni­czył rów­nież w warsz­ta­tach orga­ni­zo­wa­nych przez sek­cje FICAG na Bia­ło­ru­si, na Litwie, w Rosji oraz w Hisz­pa­nii. Dwu­krot­nie odwie­dził też sie­dzi­bę gru­py FICAG w Belo Hori­zon­te w Bra­zy­lii i wziął udział w dwóch wyda­rze­niach Mun­dial de Capo­eira (w 2012 i 2016 roku),

Od 27 paź­dzier­ni­ka 2011 roku pro­wa­dzi wspól­nie z Esqu­eci­do sek­cję w Śród­mie­ściu (do stycz­nia 2017 roku gru­pa dzia­ła­ła na Moko­to­wie). Obec­nie posia­da sznur nie­bie­sko-zie­lo­ny (instruk­tor 2. stop­nia), któ­ry otrzy­mał pod­czas Tro­ca de Cor­das w 2017 roku w Warszawie.

W grud­niu 2010 roku przy oka­zji roda de vin­ho dostał nagro­dę Capo­eiri­sty Roku. Dwa lata póź­niej poje­chał do Bra­zy­lii, gdzie wziął udział w Mun­dial de Capo­eira FICAG. Sto­pień alu­no gra­du­ado otrzy­mał w czerw­cu 2014 na impre­zie Bati­za­do e Tro­ca de Cor­das i w ten spo­sób stał się naj­młod­szym człon­kiem pol­skiej kadry FICAG. W maju 2016 przy­zna­no cor­da azul, czy­li pierw­szy sto­pień instruk­tor­ski. W czerw­cu 2018 otrzy­mał kolej­ny sto­pień - cor­da azul-verde.

Ponad­to posia­da upraw­nie­nia instruk­to­ra samo­obro­ny Pol­skiej Aka­de­mii Spor­tu. Pra­co­wał rów­nież jako instruk­tor akro­bat­ki w par­ku tram­po­lin Han­gar 646.

Od 2016 roku pro­wa­dzi sek­cję na war­szaw­skim Ursynowie.

Mar­cin Ora­szek, nauczy­ciel wycho­wa­nia fizycz­ne­go i peda­gog spe­cjal­ny, roz­po­czął swoją przy­go­dę z capo­eira 2 mar­ca 2004 w War­sza­wie. W grud­niu 2004 wziął udział w swo­ich pierw­szych warsz­ta­tach i Bati­za­do, pod­czas któ­rych otrzy­mał pierw­szy sto­pień oraz ape­li­do Coco. Przez kolej­ne lata roz­wi­jał swo­je umie­jęt­no­ści pod okiem instruk­to­rów gru­py i pogłę­biał swo­ją fascy­na­cję capo­eira. W roku 2007 otrzy­mał sto­pień moni­tor i dołą­czył do kadry gru­py. W 2009 współ­or­ga­ni­zo­wał let­ni obóz FICAG w Ustrzy­kach Dol­nych. Zaczął tak­że współ­pra­cę z Fun­da­cją „Migra­cja” - pro­wa­dził tre­nin­gi dla dzie­ci i mło­dzie­ży pol­skiej oraz cze­czeń­skiej w Brwi­no­wie, a tak­że dla mło­dych ludzi z pro­ble­ma­mi rodzin­ny­mi z ramie­nia sto­wa­rzy­sze­nia „Sta­cja”. W 2010 roku wyco­fał się z życia gru­py ze wzglę­du na spra­wy oso­bi­ste i kon­tu­zję kola­na, ale w 2012 popro­szo­no go o popro­wa­dze­nie zajęć rekre­acyj­no-spor­to­wych z ele­men­ta­mi capo­eira dla dzie­ci i mło­dzie­ży z zespo­łem Downa w ramach Sto­wa­rzy­sze­nia „Bar­dziej Kochani”.

Rok póź­niej, dzię­ki wspar­ciu ze stro­ny dyrek­cji, rodzi­ców i Sto­wa­rzy­sze­nia „Bar­dziej kocha­ni” mógł utwo­rzyć gru­pę dla mło­dzie­ży z zespo­łem Downa przy Zespo­le Szkół Spe­cjal­nych nr 100 w War­sza­wie. W 2014 uczest­ni­czył wraz ze swo­imi pod­opiecz­ny­mi w ich pierw­szym Bati­za­do i tym samym stwo­rzył jedy­ną na świe­cie sek­cję capo­eira dla osób z zespo­łem Downa. W roku 2015 Mar­cin otrzy­mał sto­pień instru­tor (sznur nie­bie­ski), a jego gru­pa przy­ję­ła nazwę Hap­py Capo­eira FICAG.

W 2012 roku Mar­ta po raz kolej­ny uczest­ni­czy­ła w impre­zie Mun­dial de Capo­eira i 20-leciu gru­py FICAG w Bra­zy­lii. Przy oka­zji tego wyda­rze­nia otrzy­ma­ła sto­pień poma­rań­czo­wo-nie­bie­ski ozna­cza­ją­cy ran­gę moni­tor i w ten spo­sób ofi­cjal­nie wstą­pi­ła w sze­re­gi kadry FICAG Pol­ska. W 2013 roku Gra­du­ado Faisca prze­ka­zał jej opie­kę nad sek­cją FICAG Mary­mont. Dzi­siaj pro­wa­dzi ją razem z Alu­ną Gra­du­adą Pul­gin­hą. Pod­czas Tro­ca de Cor­das 2014 roku zosta­ła uho­no­ro­wa­na cor­da azul, czy­li pierw­szym stop­niem instruk­tor­skim. W 2016 pod­ję­ła decy­zję o prze­nie­sie­niu swo­jej sek­cji na Sta­re Bie­la­ny, gdzie dzia­ła do dziś. Od lip­ca 2016 roku Mar­ta posia­da rów­nież tytuł tre­ne­ra personalnego.